ملت کرد در طول حکومت جمهوری اسلامی همچون یک ملت مظلوم و ستمدیدە، و حاکمان و مامورین جمهوری اسلامی همچون یک رژیم اشغالگر هر گونە شکنجە و وسیلەی سرکوب و وحشت را بر این ملت امتحان کردە اند. زنان و مردانی را ماهها زیر انواع شکنجهای غیرە انسانی قرار دادەاند و ماهها بدون ملاقات و بازجوی و بلاتکلیفی حتی بدون اطلاع خانوادە، انها را در سیاە چالهای خوفناک ادارە اطلاعات نگە داشتەاند.از طرف دیگر رسانەها و نهادهای حقوق بشر و آزادی سراسری تا حدی از انتشار خبر های مربوط بە کردستان (مناطق کردنشین) خودداری کردە یا بە حد لازم بە آن نپرداختەاند. در کردستان صدها زندانی بی نام و نشان هستند کە باید آنها را زندانیان گمنام خواند. 
یکی ازاین زندانیان گلزار باسامی فرزند فایق اهل لاویسا ن از بخش کوماسی شهرستان مریوان و فرزند ایشان بە نام فرزاد باسامی فرزند محمد کە در چند ماە گذشتە توسط ادارە اطلاعات مریوان دستگیر شدند و تا مدتی خانوادەی آنها از محل زندانی آنها خبری نداشتند با پیگیر ی و مراجعە پیگیر خانوادە بە اطلاعات بلاخرە خانوادەشان دریافتند کە فرزندان آنها در زندان اوین تهران بازداشت هستند. بعد از چند ماه زندانی در زندان اوین، گلزار را بە زندان سنندج و پسرش را بە زندان مریوان انتقال دادە اند هنوز این دو زندانی کورد بدون وکیل و بلا تکلیف می باشند لازم بە ذکر است پدر گلزار باسامی، فایق باسامی بر اثر فشا ر روحی و روانی ناشی از بازداشت بی دلیل دختر و نوەاش در حالی کە در آخرین لحظە جان دادن نام فرزندش بر زبان بود و گلزار گلزار نام او را می خواند، هفتەی گذشتە فوت کرد. این صحنە دل خراش مایە غم و اندوە خانوادە، اقوام و مردم منطقە شدە است.
لازم بە ذکر است گلزار باسامی، بغیر از پسر زندانیش، دارای دو فرزند دیگر است و همسرش کە یک کارگر دورە میدانی است از آنها نگهداری می کند. نگهدار ی بچه ها و خرج زندانی گلزار و پسرش کە هر کدام در یک شهر زندانی هستند، بر دوش محمد باسامی میباشد
لذا خانوادە و مردم منطقە از نهادهای حقوق بشر کردستانی، ایرانی و بین المللی می خواهند پیگیر پروندە نام بردگان باشند و ندای مظلومیت این خانوادە را بە گوش جهانیان برسانند تا فشاری باشد برا ی دادگاهها و نهاد های ظالم جمهوری اسلامی.
ناصر برزویی
دوشنبه ۱۷ آبان ۱۳۸۹ – ۸ نوامبر ۲۰۱۰
naser1343@hotmail.fi